Ice Age reaches Amsterdam 2009!

Ice Age reaches Amsterdam 2009!, originally uploaded by Bеn.

The general term ice age or, more precisely, "glacial age" denotes a geological period of long-term reduction in the temperature of the Earth's surface and atmosphere, resulting in an expansion of continental ice sheets, polar ice sheets and alpine glaciers. There have been at least four major ice ages in the Earth's past. Outside these periods, the Earth seems to have been ice-free even in high latitudes. There is evidence that greenhouse gas levels fell at the start of ice ages and rose during the retreat of the ice sheets, but it is difficult to establish cause and effect (see the notes above on the role of weathering). Greenhouse gas levels may also have been affected by other factors which have been proposed as causes of ice ages, such as the movement of continents and vulcanism. Although the last glacial period ended more than 8,000 years ago, its effects can still be felt today. For example, the moving ice carved out landscape in Canada, Greenland, northern Eurasia and Antarctica. The erratic boulders, till, drumlins, eskers, fjords, kettle lakes, moraines, cirques, horns, etc., are typical features left behind by the glaciers.

Photo of hummocks taken at the IJsselmeer (IJmeer) near Amsterdam. A hummock is a boss or rounded knoll of ice rising above the general level of an ice-field, Hummocky ice is caused by slow and unequal pressure in the main body of the packed ice, and by unequal structure and temperature at a later period.

Een ijstijd of glaciatie is een geologisch tijdvak waarin ijskappen voorkomen. In het Engels wordt dit een periode van ice-house genoemd, als tegenhanger van een ijskaploze periode, de greenhouse ("broeikas"). Aangezien er gletsjers liggen op bijvoorbeeld Groenland of Antarctica, leven we tegenwoordig in een ijstijd. Men neemt aan dat dit in de gehele geologische geschiedenis van de Aarde minstens vijfmaal het geval is geweest, waarvan eenmaal zelfs zo sterk dat de ijskappen van de polen vrijwel tot aan de evenaar waren opgerukt. Ook zijn er periodes dat er aanzienlijke opwarming optrad waarbij die ijskappen grotendeels waren weggesmolten. Het klimaat op Aarde wordt beïnvloed door vele factoren, zoals de intensiteit van de zonnestraling, de ligging van de continenten, de continentverplaatsingen, vulkanisme, de zeestromen, de bedekking van het land door vegetatie, het weerkaatsingsvermogen van het aardoppervlak en vele kleine andere factoren. Met behulp van klimaatmodellen wordt door wetenschappers een reconstructie van het klimaat en de klimaatveranderingen in het verleden gemaakt. Alhoewel er een zekere consensus bestaat onder wetenschappers, zijn er nog vele onzekerheden en tegenstrijdigheden in dit onderzoek.
Hierboven een foto van kruiend ijs. Zoetwatermeren kunnen spectaculair bevriezen. Grotere meren zoals het IJsselmeer (IJmeer) hierboven hebben bijna altijd wel golven, en dit werkt directe bevriezing van het wateroppervlak tegen. Eerst vormen zich kleine ijsschotsen, die naar de kust drijven onder invloed van de wind. Deze schotsen vormen zo een ijsveld op het water dat de golven dempt, en uiteindelijk vriezen alle schotsen aan elkaar vast tot een massa. Voordat dit gebeurt schuren de schotsen voortdurend langs elkaar heen en schrapen zo stukjes ijs van elkaar af; elke schots krijgt zo een witte rand. Zulk ijs is dus totaal niet geschikt om op te schaatsen. Wanneer grotere delen van het meer bevriezen beginnen de platen, die soms een paar vierkante kilometer groot zijn, langzaam tegen elkaar te bewegen onder invloed van de wind en stroming. Dit heeft kruiend ijs tot gevolg: de ijsschotsen worden met kracht gebroken en op elkaar gestapeld langs de dijken langs het meer. Dit hoeft niet alleen bij dun ijs te gebeuren; soms kruit het ijs bij een dikte van meer dan 20 cm. De stapels ijs worden dan hoog, en het geluid is oorverdovend.